ประวัติศูนย์วัฒนธรรม

ศูนย์วัฒนธรรม มหาวิทยาลัยหัวเฉียวเฉลิมพระเกียรติ เริ่มก่อตั้งขึ้นในปี พ.ศ. 2537 ในชื่อ “ศูนย์ศิลปวัฒนธรรม” จุดประสงค์หลักคือเพื่อสนับสนุนภารกิจของมหาวิทยาลัยในการอนุรักษ์และส่งเสริมศิลปวัฒนธรรมของชาติ ควบคู่ไปกับการศึกษา งานวิจัย และการสืบสานภูมิปัญญาท้องถิ่น อีกทั้งยังมุ่งให้นักศึกษาเห็นความสำคัญและคุณค่าของศิลปวัฒนธรรมที่อยู่รอบตัว ในช่วงแรก ศูนย์ฯ แบ่งงานออกเป็น 2 ส่วน ได้แก่  แผนกส่งเสริมและเผยแพร่  แผนกพิพิธภัณฑ์

ต่อมาในปี พ.ศ. 2540 มหาวิทยาลัยได้ปรับโครงสร้างตาม แผนพัฒนามหาวิทยาลัยระยะที่ 2 (พ.ศ. 2540–2544) ทำให้ศูนย์ศิลปวัฒนธรรมมีภารกิจมากขึ้นและแบ่งออกเป็น 4 แผนก คือ  แผนกวัฒนธรรมศึกษา  แผนกพิพิธภัณฑ์  แผนกหอจดหมายเหตุ   สำนักงานเลขานุการ

ปี พ.ศ. 2545 สภามหาวิทยาลัยมีมติให้ปรับเปลี่ยนโครงสร้างใหม่ โดยรวมงานสำนักงานเลขานุการและแผนกวัฒนธรรมศึกษาเป็น “ฝ่ายศิลปวัฒนธรรม” สังกัดรองอธิการบดีฝ่ายพัฒนานักศึกษา ส่วนแผนกพิพิธภัณฑ์และแผนกหอจดหมายเหตุ ถูกปรับให้อยู่ภายใต้สำนักงานอธิการบดี พร้อมกันนั้นได้มีการยุบศูนย์ศิลปวัฒนธรรมเดิมลง

 

ในปี พ.ศ. 2551 มีการปรับแผนผังโครงสร้างอีกครั้ง โดยนำงานพิพิธภัณฑ์กลับมาอยู่ในฝ่ายศิลปวัฒนธรรม และแบ่งการทำงานออกเป็น 3 ส่วน ได้แก่ งานธุรการ ดูแลงานด้านเอกสารและการประสานงาน งานส่งเสริมและเผยแพร่ศิลปวัฒนธรรม จัดกิจกรรม ส่งเสริมการอนุรักษ์ศิลปวัฒนธรรมและประเพณีไทย รวมถึงชวนให้นักศึกษามีส่วนร่วม งานพิพิธภัณฑ์ ทำหน้าที่เป็นแหล่งเรียนรู้ด้านศิลปวัฒนธรรมไทย–จีน ถ่ายทอดภูมิปัญญาท้องถิ่น และจัดแสดงประวัติของมหาวิทยาลัยและมูลนิธิป่อเต็กตึ๊ง

กระทั่งปี พ.ศ. 2553 สภามหาวิทยาลัยมีคำสั่งยกระดับฝ่ายศิลปวัฒนธรรมขึ้นเป็น “ศูนย์วัฒนธรรม” และจัดโครงสร้างใหม่เป็น 4 แผนก คือ  สำนักงานเลขานุการ  แผนกวัฒนธรรมศึกษา  แผนกส่งเสริมและเผยแพร่  แผนกพิพิธภัณฑ์   ต่อมา แผนพัฒนามหาวิทยาลัยระยะที่ 7 (พ.ศ. 2565–2569) มีการปรับโครงสร้างหน่วยงานอีกครั้ง ในปัจจุบันเป็นแผนกวัฒนธรรมศึกษา  และแผนกพิพิธภัณฑ์ศึกษา

Copyright © 2017. All rights reserved.